Madriña do festival

Recoñecemento que o festival outorga a unha realizadora ou realizador vivo que sexa todo un referente no mundo da animación, tanto pola súa creatividade e innovación como polo seu recoñecemento a nivel mundial, e que o festival convida para renderlle homenaxe.

>> Programa IMAXINARIA con Michaela Pavlátová:

Michaela Pavlátová by Dalibor Glück

MICHAELA PAVLÁTOVÁ  (Praga, 1961)

A directora, animadora, ilustradora e actriz checa, Michaela Pavlátová, é todo un referente da animación internacional. As súas curtametraxes de animación recibiron numerosos premios en festivais internacionais de cinema, entre eles o Cristal de Annecy, o Oso de Ouro na Berlinale ou o Gran Premio no Festival Internacional de Animación de Hiroshima, ademais de recibir un nomeamento ao Óscar. En 2021 terminou a súa primeira longametraxe de animación, My Sunny Maad, premiada en Annecy, Guadalaxara etc., gañadora, tamén, do Premio César á mellor película de animación e nomeada aos Globos de Ouro de 2022. Como animadora experimental feminista, a obra de Michaela explora temas relacionados co sexo, o xénero, a filosofía e as relacións humanas, utilizando sempre o seu inconfundible grafismo e sentido do humor. Michaela Pavlátová é directora do Departamento de Animación da FAMU de Praga (Academia de Artes Escénicas, Escola de Cinema e TV), tamén ensinou en VSUP (Academia de Artes, Arquitectura e Deseño de Praga), e no estranxeiro, en San Francisco (Academy of Art College, Computer Arts Institute, CCAC), e na Universidade de Harvard. Actualmente está a traballar no que será a súa segunda longametraxe animada, Night Tram (Tranvía nocturno), retomando a personaxe protagonista da súa premiado curtametraxe Tram (Tranvía).

FOCO 8M: Proxección + coloquio

>> viernes 8 de marzo | 17:30h – MY SUNNY MAAD [A MIÑA FAMILIA AFGÁ]​

MICHAELA PAVLÁTOVÁ  |  65 min  |  Alemaña  |  2021  |  +12

Festival de Annecy: Premio do Xurado 2021, Globos de Ouro: Nomeada a Mellor película de animación 2022, Premios César: Mellor película de animación 2022.

Tres meses antes de que se retirasen as tropas estadounidenses de Afganistán, Michaela Pavlátová levaba o Premio do Xurado en Annecy por esta película na que fala, xustamente, da situación das mulleres na Cabul post-talibán. Non se imaxinaba Pavlátová a urxencia que cobraría entón a historia de Herra, moza checa que se namora dun afgán, co que casa e se muda a Cabul, onde comeza unha nova etapa da súa vida aprendendo a convivir coa gran familia do seu esposo. A película é unha adaptación da novela Freshta, na que a xornalista polaca Petra Procházková conta a súa experiencia persoal. Un filme que aborda sen solucións fáciles e con humor a complexidade da sociedade afgá e en particular do lugar das mulleres nela.

Retrospectiva

Řeči, řeči, řeči... [Palabras, palabras, palabras…]

MICHAELA PAVLÁTOVÁ  |  8 min  |  República Checa  |  1991  |  +12

Nomeado ao Óscar, gañador do Gran Premio nos festivais de Montreal, Ankara ou Hamburgo, entre outros

Nun ruidoso bar abarrotado de xente, a extraordinariamente diversa clientela interactúa, conversa e, finalmente, entra en conflito entre si, a través dunha serie de burbullas coloridas e animadas que emanan das bocas dos oradores. No medio dun mar de mesas e cadeiras, un tranquilo camareiro observa e capta fragmentos intermitentes de conversas privadas, mentres os clientes habituais ao seu ao redor charlan sen cesar. Á fin e ao cabo, as palabras poden ser ricas e emotivas; agudas e despiadadamente precisas; crípticas ou directas; con todo, que sería do ser humano sen elas?

Repete [Repite]

MICHAELA PAVLÁTOVÁ  |  9 min  |  República Checa  |  1995  |  +16

Festival de Berlín: Oso de Ouro (mellor curtametraxe 1995), Festival Internacional de Animación de Hiroshima: Gran Premio (1996), Premios dos críticos checos: Mellor película de animación (1996).

Comedia filosófica sobre as relacións de parella. O punto de ancoraxe é un home que saca a pasear ao seu can. Mentres pasean, atopámonos con tres escenas simultáneas: unha muller que dá de comer ao seu marido; unha muller que libera a un suicida antes de rexeitalo, o que lle leva de novo a tentar suicidarse; e o intento de facer o amor dunha parella que se ve interrompido polo timbre dun teléfono. As parellas repiten as súas rutinas unha e outra vez ata que o can se solta, provocando un caos no que as tres parellas chocan e mestúranse. Revélanse novas posibilidades, polo menos temporalmente. Divertida, belamente animada e editada, Repete é unha pequena xoia animada sobre o perigo, o tedio e o inevitable de caer sen sentido en ciclos vitais repetitivos.

Karneval zvírat​ [O carnaval dos animais]

MICHAELA PAVLÁTOVÁ  |  11 min  |  República Checa  |  2006  |  +16

Gran Premio Anifest 2006 do Festival Internacional de Cinema de Animación de Trebon (República Checa) e Gran Premio Cinanima en Espinho, Portugal 2006

En oito movementos inspirados e acompañados pola música de Camille Saint-Saëns, esta curtametraxe animada é unha pequena sinfonía sobre a fantasía sexual. Unha serie de viñetas musicais animadas que mostran moitas facetas do amor erótico.

Tram​ [Tranvía]

MICHAELA PAVLÁTOVÁ  |  7 min  |  República Checa  |  2012  |  +16

Dous premios no Festival de Annecy 2012: Mellor curtametraxe e Premio FIPRESCI, Festival de Cannes: Sección oficial (Quincena de realizadores, 2012), Premio especial do Xurado do Festival Internacional de Hiroshima e Premio SACEM no festival Internacional de Clermont-Ferrand (2013)

É a rutina diaria para a condutora do tranvía. Como todas as mañás, os homes diríxense ao seu traballo, un por un, todos iguais, silenciosos, indiferentes, grises. Con todo, neste día, entre os choques e as vibracións da estrada, e ao ritmo dos billetes introducidos, a condutora excítase e o vehículo tórnase erótico. O desexo da condutora transforma a realidade nun frenesí fálico e surrealista. De maneira que ela lánzase ao asalto dos penes vermellos e xigantes dos seus pasaxeiros. Música mestre!